108 bohrium hassium meitneriumOs Hs Uhb Periodieke tabelAlgemeenNaam simbool getal hassium Hs 108Chemiese reeks oorgangs

108

bohrium ← hassium → meitnerium

Os
↑
Hs
↓
(Uhb)

Periodieke tabel

Algemeen

Naam, simbool, getal

hassium, Hs, 108

Chemiese reeks

oorgangsmetaal

Groep, periode, blok

, , d

Atoommassa

(277) g/mol

Elektronkonfigurasie

voorspel; [Rn] 5f¹⁴ 6d⁶ 7s²

Elektrone per skil

voorspel; 2, 8, 18, 32, 32, 14, 2

CAS-registernommer

54037-57-9

Fisiese eienskappe

Toestand

voorspel;vastestof

Voorkoms

silwerig

Digtheid (naby k.t.)

voorspel; 41 g/cm³

Atoomeienskappe

Oksidasietoestande

8, (6), (5), (4), (3), (2)

Ionisasie-energieë

1ste: 733,3 kJ/mol

2de: 1 756,0 kJ/mol

3de: 2 827,0 kJ/mol

Geskiedenis

Ontdek

1984

Ontdek deur

Sentrum vir Swaarioonnavorsing,
Darmstadt, Duitsland

Genoem na

Hassia, Latyn vir Hesse

Datum van naam

1997

Vorige naam

unniloctium (Uno)

Vernaamste isotope

Hoofartikel: Isotope van hassium
iso	NV	halfleeftyd	VM	VE (MeV)	VP
²⁷⁷Hs	sin	30 s	SS	-	^--
²⁷¹Hs	sin	4 s	α	9,27, 9,13	²⁶⁷Sg
²⁷⁰Hs	sin	10 s	α	9,02, 8,88	²⁶⁶Sg
²⁶⁹Hs	sin	9,7 s	α	9,21, 9,10, 8,97	²⁶⁵Sg

Portaal

Chemie

Hassium is ’n superswaar, kunsmatige element met die atoomgetal 108 en simbool Hs. Dit kom nie in die natuur voor nie, kan net in ’n laboratorium vervaardig word en is radioaktief. Die stabielste bekende isotoop, hassium-269, het ’n halfleeftyd van ongeveer 9,7 sekondes, hoewel ’n onbevestigde toestand, hassium-277, ’n langer halfleeftyd van sowat 130 sekondes kan hê. Meer as 100 hassiumatome is reeds geskep.

Dit is genoem na Hassia, die Latynse naam vir die staat Hesse in Duitsland, waar dit ontdek is.

Op die periodieke tabel lê dit in die d-blok, in groep 8 en periode 7. Dit is dus die sesde lid van die 6d-reeks oorgangsmetale. Chemiese eksperimente het bevestig dit tree op soos die swaarder (homoloog) van osmium net bo dit. Sy eienskappe stem baie ooreen met dié van ander elemente in groep 8.

In groot hoeveelhede word verwag hassium sal ’n silwerige metaal wees wat geredelik met suurstof in die lug reageer en ’n vlugtige tetroksied vorm.

Verwysings

Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (reds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3de uitg.). Dordrecht, Nederland: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
Östlin, A.; Vitos, L. (2011). "First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals". Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.
Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New uitg.). New York, NY: Oxford University Press. p. 215–7. ISBN 978-0-19-960563-7.
Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Besoek op 4 Oktober 2013.