Realisme is een van die dominante denkrigtings in internasionale verhoudingsteorie wat die Realpolitik staatsmanskap van

Realisme is een van die dominante denkrigtings in internasionale verhoudingsteorie, wat die "Realpolitik" staatsmanskap van die vroeë moderne Europa teoreties formaliseer. Alhoewel dit 'n hoogs diverse liggaam van gedagtes is, word dit verenig deur die oortuiging dat wêreldpolitiek altyd en noodwendig 'n veld van konflik is tussen akteurs wat rykdom en mag nastreef. Die teorieë van realisme word gekontrasteer deur die koöperatiewe ideale van liberalisme in internasionale betrekkinge.

Niccolò Machiavelli se werk *"Die vors"* van 1513 was 'n groot stimulus vir die realisme denkskool.

Realiste word in drie klasse verdeel op grond van hul siening van die wesenlike oorsake van interstaatlike konflik. Klassieke realiste glo dit volg uit die menslike natuur; neorealiste skryf dit toe aan die dinamika van die anargistiese staatstelsel; neoklassieke realiste glo dit spruit uit beide, in kombinasie met binnelandse politiek. Neorealiste word ook verdeel tussen defensiewe en offensiewe realisme. Realiste spoor die geskiedenis van hul idees terug deur die klassieke oudheid, beginde met Thukydides

Realisme behels 'n spektrum van idees, wat geneig is om te wentel om verskeie sentrale stellings, soos:

Staatsentrisme: state is die sentrale rolspelers in internasionale politiek, eerder as leiers of internasionale organisasies;
Anargie: die internasionale politieke stelsel is anargisties, aangesien daar geen supranasionale gesag is om reëls af te dwing nie;
Rasionaliteit en/of egoïsme: state tree in hul rasionele eiebelang binne die internasionale stelsel op; en
Mag: state begeer mag om selfbehoud te verseker.

Realisme word dikwels met realpolitik geassosieer, aangesien beide handel oor die strewe, besit en toepassing van mag. Realpolitik is egter 'n ouer voorskriftelike riglyn wat beperk is tot beleidmaking, terwyl realisme 'n wyer teoretiese en metodologiese paradigma is om gebeure in internasionale betrekkinge te beskryf, te verduidelik en te voorspel. As 'n akademiese strewe is realisme nie noodwendig gekoppel aan ideologie nie; dit bevoordeel geen spesifieke morele filosofie nie, en beskou ideologie ook nie as 'n belangrike faktor in die gedrag van nasies nie. Realiste is egter oor die algemeen krities oor liberale buitelandse beleid. Prioriteite van realiste is beskryf as Machiavellians, wat doelgerig die mag van 'n mens se eie nasie oor ander soek, hoewel realiste ook die idee voorgestaan het dat magtige nasies invloedsfere aan ander magtige nasies toegee.

Verwysings

Miller, Benjamin (2020). Grand strategy from Truman to Trump. Chicago. p. 3. ISBN 9780226734965.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
Goodin, Robert E. (2010). The Oxford Handbook of International Relations. Oxford: Oxford University Press. pp. 132–133. ISBN 978-0-19-958558-8.
Donnelly, Jack (2000). Realism and International Relations. Cambridge University Press. pp. 6–8. doi:10.1017/cbo9780511612510. ISBN 978-0-521-59229-1.
Schweller, Randall L. (1997). "New Realist Research on Alliances: Refining, Not Refuting, Waltz's Balancing Proposition". The American Political Science Review. 91 (4): 927–930. doi:10.2307/2952176. ISSN 0003-0554. JSTOR 2952176. S2CID 143586186.
Wohlforth, William C. (2008). Reus-Smit, Christian; Snidal, Duncan (reds.). "Realism". The Oxford Handbook of International Relations (in Engels). doi:10.1093/oxfordhb/9780199219322.001.0001. ISBN 978-0-19-921932-2.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
Jack Donnelly, "The Ethics of Realism", in Christian Reus-Smit, Duncan Snidal (eds.), The Oxford Handbook of International Relations, Oxford University Press, 2008, bl. 150.
Deudney, Daniel; Ikenberry, G. John (4 Julie 2021). "Misplaced Restraint: The Quincy Coalition Versus Liberal Internationalism". Survival. 63 (4): 7–32. doi:10.1080/00396338.2021.1956187. ISSN 0039-6338.
Garrett Ward Sheldon (2003). The History of Political Theory: Ancient Greece to Modern America. Peter Lang. p. 251. ISBN 978-0-8204-2300-5.
Allison, Graham (10 Junie 2020). "The New Spheres of Influence". Foreign Affairs (in Engels (VSA)). ISSN 0015-7120. Besoek op 19 Augustus 2021.
"Spheres of Influence". Dissent Magazine. Besoek op 19 Augustus 2021.

[1] Miller, Benjamin (2020). Grand strategy from Truman to Trump. Chicago. p. 3. ISBN 9780226734965.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)

[Goodin_2010_132-2] Goodin, Robert E. (2010). The Oxford Handbook of International Relations. Oxford: Oxford University Press. pp. 132–133. ISBN 978-0-19-958558-8.

[:1-3] Donnelly, Jack (2000). Realism and International Relations. Cambridge University Press. pp. 6–8. doi:10.1017/cbo9780511612510. ISBN 978-0-521-59229-1.

[:3-4] Schweller, Randall L. (1997). "New Realist Research on Alliances: Refining, Not Refuting, Waltz's Balancing Proposition". The American Political Science Review. 91 (4): 927–930. doi:10.2307/2952176. ISSN 0003-0554. JSTOR 2952176. S2CID 143586186.

[:4-5] Wohlforth, William C. (2008). Reus-Smit, Christian; Snidal, Duncan (reds.). "Realism". The Oxford Handbook of International Relations (in Engels). doi:10.1093/oxfordhb/9780199219322.001.0001. ISBN 978-0-19-921932-2.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)

[:2-6] Jack Donnelly, "The Ethics of Realism", in Christian Reus-Smit, Duncan Snidal (eds.), The Oxford Handbook of International Relations, Oxford University Press, 2008, bl. 150.

[7] Deudney, Daniel; Ikenberry, G. John (4 Julie 2021). "Misplaced Restraint: The Quincy Coalition Versus Liberal Internationalism". Survival. 63 (4): 7–32. doi:10.1080/00396338.2021.1956187. ISSN 0039-6338.

[Sheldon2003-8] Garrett Ward Sheldon (2003). The History of Political Theory: Ancient Greece to Modern America. Peter Lang. p. 251. ISBN 978-0-8204-2300-5.

[9] Allison, Graham (10 Junie 2020). "The New Spheres of Influence". Foreign Affairs (in Engels (VSA)). ISSN 0015-7120. Besoek op 19 Augustus 2021.

[10] "Spheres of Influence". Dissent Magazine. Besoek op 19 Augustus 2021.