Hemelvaart

Hemelvaart beteken in die Christendom veral die terugkeer van Jesus van Nasaret na sy Vader in die hemel. Die Lukas-evangelie en Handelinge van die Apostels vertel die verhaal van hoe Jesus ná die verskeie kere aan sy apostels en volgelinge verskyn het. Ná veertig dae styg Hy op na die hemel en word sig van Hom deur 'n wolk belemmer, terwyl sy volgelinge toekyk. Die tien dae tussen Hemelvaartsdag en Pinkster word daardeur gekenmerk dat volgelinge van Jesus sonder sy steun verlore voel.

Die Hemelvaartskapel in Jerusalem, Israel.

Reeds uit die geskrifte van die Apostoliese Vaders blyk daar 'n geloof aan die hemelvaart te wees ( van , en Irenaeus van Lyon). Die hemelvaart van Jesus word ook gemeld in die geloofsbelydenisse van Nicea en dié van .

Die viering van Jesus se hemelvaart is een van die hooffeeste van die Kerk en word Hemelvaartsdag genoem. Hemelvaartsdag val altyd op die veertigste dag gereken vanaf , vandaar dat die datum elke jaar verskil. Hemelvaartsdag val wél elke jaar op 'n Donderdag. Hemelvaartsdag val tien dae vóór Pinkster.

Pinksterbidure word in sommige Christelike kerke tradisioneel in Meimaand gehou en begin net ná Hemelvaartdag. Die uitstorting van die Heilige Gees soos beskryf in Handelinge 2 word dan herdenk deur elke aand vanaf Hemelvaart - wat altyd op 'n Donderdag val - saans bidure gehou. Die gemeentelede kry dan kans om sélf in die kerk hardop te bid.

Die term Mariahemelvaart – Engels: Assumption (Katolieke Kerk) of Dormition (Oosters-Ortodokse Kerk) – word gebruik vir die opname van die Maagd Maria in die hemel. Ook ander Bybelfigure het lewend na die hemel opgevaar, onder andere Elia (2 Kon. 2:11) en Henog (Gen. 5:24).

Islam

Volgens die Islamitiese tradisie is Jesus nie gekruisig nie, maar het Hy lewend na die hemel opgevaar. Ook die profeet Mohammed het tydelik na die hemel opgevaar tydens sy Nagreis.

Sien ook

• Hemelvaartsdag
• Wederkoms
• Verskynings van Jesus na sy opstanding